Memorabele dagen

Dag 19: Kink in de kabel
Het hostel waar ik verblijf is eco-friendly en dat is aan alles te merken. Er wordt gerecycled, meubilair is tweedehands en er worden spullen uit de kringloopwinkel een verdieping lager verkocht. Ofschoon er flink wat gasten verblijven, is de sfeer relaxes en rustig. Bij mij op de kamer slaapt een Nederlands stel uit Utrecht en de Stuttgarter Sebastian.

Ik slenter vandaag voornamelijk door de stad, waar ik een Pool tegenkom die van in Nederland woont en naar Finland en terug aan het liften is.

Terug in het hostel overtuig ik Sebastian wat eten te gaan halen in de supermarkt. Uiteindelijk maken we alleen de salade aangezien andere gasten teveel voor zichzelf gekookt hebben.

Nadat ik navraag bij de receptioniste heb gedaan, blijkt dat de kustplaats Pärnu in verband met een muziekfestival volgeboekt is. Ook Looming heeft geen plek voor me volgende nacht.

Dag 20: Zeg ken jij de muffinman?
Ik moet dus op zoek naar een ander hostel. In verband met een filmfestival en een wielerwedstrijd is er enkel nog plek in Villa Jaama. Daar aangekomen is net het laatste bed vergeven, maar eigenaar Jeff is zo aardig een matras voor me uit de berging te halen waar ik op kan slapen.

Jeff is een Amerikaan die ook een hostel in Dubrovnik, King's Landing, heeft. Wanneer de spraakwaterval van de Amerikaan is opgedroogt, vertrek ik met de Foo, Kayvan en Erwin naar het centrum voor een hapje en het bekijken van wat zaken.

's Avonds verkennen we het nachtleven en komen we een man met een opblaasvrouw om zijn middel tegen. Hij gaat, hoe kan het ook anders, touwen en moet de door zijn vrienden gemaakte muffins aan dames verkopen, voordat hij verlost wordt van de dame op zijn rug.

Op de weg terug naar huis horen we muziek van een boot komen, waar we nog twee uurtjes spenderen voordat wel hostelwaarts trekken.

Dag 21 Onverwachte lift
Terwijl ik aan het ontbijt zit en met Foo praat over het feit dat ik naar Tallinn ga liften vandaag, schuift Erwin. Hij geeft aan dat ik wel met hem mee kan rijden, aangezien hij hier met zijn eigen auto is.

Even over twaalven vertrekken we naar de hoosfstad, waar nog maar een hostel beschikbaar is. We arriveren er rond drie uur en checken in. Het is te begrijpen waarom Hostel Tallinn zulke lage recenties krijgt.

We gaan dan ook meteen op zoek naar een hostel voor de opvolgende nachten. Tussentijds eten we een pannenkoek bij een restaurant. Deze is zo vullend dat er maar eentje van hoeft te worden gegeven om een voldaan gevoel te krijgen.

Het eerste hostel waar we aankloppen heeft plaats voor ons. Om dit te vieren doen we een drankje op het terras. Aldaar komen we Marine tegen, die tegelijk met ons incheckte in het eerste hostel.

Om half twaalf zijn we terug in het hostel, waar de receptioniste ons meteen uit de lobby werkt en om twaalf uur de keuken leeg wil hebben.

Om half twee ga ik slapen en spreek ik met Erwin af om half tien naar Hostel Alur te vertrekken.