De Update (Deel 1)

Bon tardi trouwe volgers en mensen die per ongeluk op deze pagina terecht zijn gekomen,

Het heeft enige tijd geduurd, bijna twee maanden, maar nu toch maar weer even een berichtje vanaf de Antillen van uw vaste reporter.

Ik zit inmiddels al op de helft van mijn verblijf en wil jullie toch even bijpraten over de afgelopen tijd. Omdat dit aardig wat is, verdeel ik het over een aantal berichten, waarna ik regelmatiger een stukje zal droppen, zodat jullie je Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheid Demski krijgen.
Ik heb nog helemaal niet het gevoel dat ik jullie mis, maar dat zal ongetwijfeld wederzijds zijn.

Carnaval
Het was het één na laatste weekend van februari carnaval op de Antillen en dus ook op Curaçao. Zoals ik in mijn vorige bericht al meldde, was ik door Noraina uitgenodigd om bij haar vader en met haar familie de optocht te gaan bekijken. Bij haar vader stond een barbecue te ronken en was er voldoende bier koud om de middag mee door te komen.
Ik had geen fototoestel meegenomen, dit aangezien ik mijn beide handen vrij wilde houden voor het bier. Mijn reisgenoten die ergens anders stonden hebben wel mooie sfeerfoto's gemaakt, zo verwijs ik jullie naar de Waarbenjij van mijn reisgenoot Robbert.
Nadat de rook van de stoet was opgetrokken, hebben we de overige biertjes soldaat gemaakt en het overige vlees en de lasagne opgegeten. Tegen achten werd ik op Scharloo afgezet, waar ik werd opgewacht door de rest van het tuig, dat uitgeput op het balkon zat.

Christoffelberg
De dag na de optocht was een select groepje alweer vroeg uit de veren om de Christoffelberg te gaan beklimmen. De klim zou ons naar het hoogste punt van het eiland (naar verluid 375 meter) leiden. Wij als studenten konden op vertoon van ons stagecontract voor slechts zeven en een halve NAF (lees: gratis) toegang krijgen tot deze berg van epische proporties. De dame in het winkeltje deed nogal moeilijk over onze overeenkomsten en na veel gesteggel hebben we haar aan haar stoel vastgebonden en zijn we richting berg vertrokken.
Toen we de auto's hadden geparkeerd en begonnen waren met lopen, kwamen we erachter dat het een echte klim zou worden een geen wandeling. Daarnaast waren de paden verraderlijk doordat het had geregeld, wat voor gladheid zorgde. We kwamen onderweg Amerikanen tegen die niet verder gingen, waardoor bij een aantal de twijfel ook toesloeg. Uiteindelijk haakte niemand af en als je dan boven staat en het hele eiland kunt overzien, is het toch wel weer een overwinning op jezelf.
Nadat we weer veilig onder de stervelingen waren beland, zijn we nog naar een strandje gereden en hebben we nog een aantal uurtjes de zon aanbeden.

Duiken
Indien we ons voor 10 maart inschreven voor een IDD Open Water-duikcursus, kreeg je een flinke korting. Wij als Nederlanders en daarbij ook nog studenten sprongen daar natuurlijk op als een stel hongerige leeuwen. Aangezien er meer mensen op dat idee gekomen waren, moeten we tot begin april wachten voordat we kunnen beginnen met duiken. Het plan is om op drie verschillende dagen en locaties twee duiken te doen. Een rekenwonder komt er dan al snel achter dat we in totaal zes keer de wonderlijke onderwaterwereld gaan verkennen. Daarnaast moeten we een theorietoets doen die ook nog eens gehaald moet worden. Mooi is dat, moet ik ook nog gaan studeren tijdens mijn stage.

Snorkelen
Elk weekend zoeken we samen met onze persoonlijke gids Alberto de mooiste plekjes van het eiland op om te snorkelen. Alberto woont nu bijna zeven jaar op het eiland en komt oorspronkelijk uit Peru. Ik heb nog een beetje moeite met het klaren, maar dat zal wel loslopen naar mate ik het meer ga doen.
Zo zijn we zondag 1 maart naar Blue Room geweest, dit is geen strand maar meer een rots met een grot waar voor de helft water zit. Vooral tegen het einde van de middag, wanneer de zon in het water verdwijnt, is dit een prachtig gezicht. Aangezien mijn fotocamera niet met mij de onderwaterwereld wil verkennen, zullen jullie mij op mijn grijze ogen moeten geloven. De zonsondergang hebben we die dag niet gezien. Robbert was niet helemaal fit en Martijn, die de dag erop moest beginnen met stagelopen bij The Dolphin Academy, wilden wel graag op huis aan. Met de zieke Robbert achterin heb ik zo veel mogelijk geprobeerd de kuilen die rijkelijk in de Curaçaose weg aanwezig zijn, te ontwijken.

Stage
Dan toch maar weer even over waarom wie hier eigenlijk zitten, de stage.
Mijn stagebegeleidster is erg tevreden over me en heeft me in het bijzijn van David Kock een veer in mijn Friese achterste geplant. Ik heb in de eerste paar weken nog niet heel erg veel contact met haar gehad, maar ik ben zelfstandig met de strafzaken bezig geweest. Ze was erg te spreken over de inzichten waarmee ik kwam, laat die Officier van Justitie dus maar komen. Ook wordt één van mijn stukken van een strafzaak als pleitnota in de rechtszaak gebruikt.
Op 27 februari hadden we de opening van het kantoor waar we bij David Kock Curacao sinds begin december vorig jaar werken. Doordat er nog allerlei zaken geregeld moesten worden voor de festiviteiten, ben ik die dag niet aan mijn dagelijkse taken toegekomen. Gelukkig waren het maar kleine zaken zoals gaten boren in de buitenmuur en de naam van het bedrijf+logo plaatsen. Je zou toch denken dat daar eerder mee begonnen had kunnen worden. Daarnaast werd er een kleine expositie (schilderijen en kunstwerken) van de bekende Arubaanse kunstenaar Elvis López in ons pand gestald en moesten de als felicitatie bezorgde ruikers een mooi plaatsje krijgen.
Rond vier uur kwam Noraina met David en andere collega’s op het kantoor, zij hadden die ochtend al een opening gehad. DKL heeft ook een pand op Bonaire en is nu op Aruba, Bonaire en Curaçao vertegenwoordigt.
De opening begon om vijf uur en werd gedaan door de Arubaanse minister van Justitie Rudy Croes. Na afloop heb ik nog een tijdje met Noraina, haar man, David en Elvis gesproken. Daarna ben ik naar Scharloo gelopen en heb ik nog even bij de groep gezeten, die op het balkon aan het vertoeven waren.

Tot slot
Noraina vertelde me dat, indien ik interesse heb, ze wel als kruiwagen wilde fungeren om voor mij een afstudeerstage op Aruba te regelen. Hiervoor moet ik eerst contact hebben met school voordat ik in een volgend avontuur spring.

Te otro biaha (zoek zelf maar op wat dat betekent)