Ivan de Verschrikkelijke (dag 16)

Aangezien ik om acht uur de bus wil pakken naar Veliko Tarnovo, sta ik om half zeven op. Na douche, ontbijt en de uitcheck wordt er een taxi voor me geregeld.

Aangezien de taxichauffeur klaarblijkelijk nog nooit iemand naar de bus voor Veliko heeft gebracht, mis ik mijn enige busdienst naar mijn eerste Bulgaarse bestemming. De enige oplossing is het pakken van een trein. Deze trein vertrekt echter pas om vijf voor een.

In afwachting van vertrek, eet ik een broodje en irriteer ik de dame van de kaartverkoop met voor haar erg lastige vragen.

Ik weet de uren te doden en ontmoet vlak voor vertrek een groep InterRailers die allen naar Istanboel gaan. Ze hebben een reis voor de boeg die zo'n 18 uur zal duren.

Vlak voor de grens naar Bulgarije wordt de locomotief verwisseld en rijden we mijn vijfde land van de reis binnen. In tegenstelling tot zijn Roemeense collega, neemt de Bulgaarse machinist zijn tijd bij de stops. Er wordt in alle rust een sigaretje opgestoken en de trein zal niet vertrekken voordat alle nicotine uit de peuk is verdwenen. We komen om half zeven in Gorna Oryahovitsa aan. Daar splitst de groe zich in afwachting van de buschauffeur in de Istanboel-groep en de Veliko Tarnovo-groep. Ik ontmoet Dace uit de staat New York die al een hostel heeft. Om zeven uur vertrekt de bus naar Veliko Tarnovo.

Aangekomen op het busstation en kijkend in de Lonely Planet, blijkt dat we een flink stuk wandelen voor de boeg hebben. Dan komt er een man naar ons toe die een goede slaapplaats voor ons heeft. Zoals gezegd heeft Dave al iets, maar ik ben nog een mogelijk doelwit voor hem. Wanneer hij hoort dat ik uit Nederland komt, laat hij me een in mijn moedertaal geschreven aanbevelingsbrief lezen. Viktor is volgens de brief absoluut te vertrouwen en ik zal geen spijt krijgen van een verblijf in zijn huis. Hij is over te halen ons naar het hostel te brengen, ik veins interesse om zodoende een lange wandeling bespaart te blijven. Tijdens de rit stelt hij zich voor als Ivan en vertelt dat hij architect is. Dit verandert tijdens de autorit, waar zijn verkooppraatje door gaat.

Wanneer we in het hostel aankomen, waar gelukkig plaats voor me is, blijkt dat Ivan/Viktor voor de guesthouses werkt en een commissie ontvangt wanneer hij toeristen binnenloodst. Dave en ik hebben in de opvolgende uren nog regelmatig lol om Ivan/Viktor.

Even voor twaalven begeef ik me na een enerverend dag naar mijn bed.