Sunny days in Latvia
Blijf op de hoogte en volg Johan Sebastian
06 Augustus 2015 | Letland, Cēsis
Dag 16: Verandering binnen de stad
Na het ontbijt loop ik naar het hostel Cinnamon Sally, in de hoop daar een slaapplaats te vinden waar ik meer contact krijg met andere reizigers. Ik blijk pas om twaalf uur in te kunnen checken, wat me de gelegenheid geeft naar de markt te lopen voor ontbijt.
Na mijn spullen op de nieuwe lokatie te hebben gedropt, verken ik het oostelijke deel van Riga. Ik kom eerst uit bij een rommelmarkt die op het eerste oog meer lijkt op een autokerkhof. Iets verder lopend blijkt men ook elektronica, vis- en fietsonderdelen en militaire attributen te verkopen. Ik vermoed dat wanneer je de verkeerde bocht om gaat je ook wel ergens nieren aan kun schaffen.
Rond zes uur ben ik terug ion het hostel, eet ik wat en praat ik met reisgenoten.
Dag 17: De burger-meester van Riga
Na een stevig ontbijt vertrek ik naar het occupatie-museum, met een van de grootste privecollecties van het land. Men vraagt geen entree, slechts een vrijwillige donatie. Ofschoon de tentoonstelling klein is, geeft het een goede weergave van de vijftig jaar durende occupatie (Sovjets, nazi´s en opnieuw Sovjets) van het land.
Aan de andere kant van de Daugava loop ik door de wijk die wordt aangeduidt als de duurste in de stad. Dikke auto´s en hoge hekken doen vermoeden dat dit aardig klopt. Verder lopend kom ik bij een toko waar ik de lekkerste burger uit mijn leven eet.
In het hostel kook ik samen met de Londenaar Sam en Taylor uit Ottawa. Om twaalf uur moet het volume van de gesprekken naar beneden en besluiten we afscheid te nemen. Ik spreek met Sam af dat ik hem met een Couchsurf-bezoek kom vereren.
Dag 18: Zo kan liften dus ook
Ik druk de eerste wekker weg en besluit de bus van negen in plaats van acht uur te nemen. De bestemming is Cēsis, het Letste stadje van Letland.
De lokale VVV blijkt tevens dienst te doen als receptie van de hoogtepunten van de stad, de twee kastelen. Ik bezoek ze en dwaal daarna nog wat rond. Om twee uur zoek ik mijn weg naar het pompstation aan de rand van de stad.
Binnen een kwartier heb ik een lift en stap ik in de VW van Marin. Hij kan me tot Valmiera brengen, ongeveer dertig kilometer verderop. Marin werkt als timmerman in Narvik, in het noorden van Noorwegen. Momenteel heeft hij een maand vakantie en is hij op bezoek bij familie. Binnen recordtijd zijn we op onze bestemming.
Vervolgens duurt het slechts enkele minuten voordat de volgende automobilist stopt. Misschien was op een zaterdag liften de voornaamste reden dat mensen niet stopten. Sergei komt uit Litouwen en is onderweg naar Tartu, de plaats waar ik heen ga. Helaas spreekt de beste man alleen een beetje Russisch, waardoor onze gesprekstof snel opdroogt. Buiten de stad zet hij me af.
Ik loop naar de bushalte, stap in en rijd zes haltes zwart mee. Daarna loop ik naar het hostel dat ik vind aan de hand van het straatnaambordje.
Na het ontbijt loop ik naar het hostel Cinnamon Sally, in de hoop daar een slaapplaats te vinden waar ik meer contact krijg met andere reizigers. Ik blijk pas om twaalf uur in te kunnen checken, wat me de gelegenheid geeft naar de markt te lopen voor ontbijt.
Na mijn spullen op de nieuwe lokatie te hebben gedropt, verken ik het oostelijke deel van Riga. Ik kom eerst uit bij een rommelmarkt die op het eerste oog meer lijkt op een autokerkhof. Iets verder lopend blijkt men ook elektronica, vis- en fietsonderdelen en militaire attributen te verkopen. Ik vermoed dat wanneer je de verkeerde bocht om gaat je ook wel ergens nieren aan kun schaffen.
Rond zes uur ben ik terug ion het hostel, eet ik wat en praat ik met reisgenoten.
Dag 17: De burger-meester van Riga
Na een stevig ontbijt vertrek ik naar het occupatie-museum, met een van de grootste privecollecties van het land. Men vraagt geen entree, slechts een vrijwillige donatie. Ofschoon de tentoonstelling klein is, geeft het een goede weergave van de vijftig jaar durende occupatie (Sovjets, nazi´s en opnieuw Sovjets) van het land.
Aan de andere kant van de Daugava loop ik door de wijk die wordt aangeduidt als de duurste in de stad. Dikke auto´s en hoge hekken doen vermoeden dat dit aardig klopt. Verder lopend kom ik bij een toko waar ik de lekkerste burger uit mijn leven eet.
In het hostel kook ik samen met de Londenaar Sam en Taylor uit Ottawa. Om twaalf uur moet het volume van de gesprekken naar beneden en besluiten we afscheid te nemen. Ik spreek met Sam af dat ik hem met een Couchsurf-bezoek kom vereren.
Dag 18: Zo kan liften dus ook
Ik druk de eerste wekker weg en besluit de bus van negen in plaats van acht uur te nemen. De bestemming is Cēsis, het Letste stadje van Letland.
De lokale VVV blijkt tevens dienst te doen als receptie van de hoogtepunten van de stad, de twee kastelen. Ik bezoek ze en dwaal daarna nog wat rond. Om twee uur zoek ik mijn weg naar het pompstation aan de rand van de stad.
Binnen een kwartier heb ik een lift en stap ik in de VW van Marin. Hij kan me tot Valmiera brengen, ongeveer dertig kilometer verderop. Marin werkt als timmerman in Narvik, in het noorden van Noorwegen. Momenteel heeft hij een maand vakantie en is hij op bezoek bij familie. Binnen recordtijd zijn we op onze bestemming.
Vervolgens duurt het slechts enkele minuten voordat de volgende automobilist stopt. Misschien was op een zaterdag liften de voornaamste reden dat mensen niet stopten. Sergei komt uit Litouwen en is onderweg naar Tartu, de plaats waar ik heen ga. Helaas spreekt de beste man alleen een beetje Russisch, waardoor onze gesprekstof snel opdroogt. Buiten de stad zet hij me af.
Ik loop naar de bushalte, stap in en rijd zes haltes zwart mee. Daarna loop ik naar het hostel dat ik vind aan de hand van het straatnaambordje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
