Dan de Zombie (dag 12)

Aangezien onze trein om half tien vertrekt, staan Dan en ik om kwart voor acht op om zodoende goed te kunnen ontbijten. Dit blijkt geen overbodige luxe want Andrea heeft nog even nodig ons eten voor te bereiden. Wanneer we om negen uur de laatste hap met een sloot thee wegwerken heeft de onze behulpzame hostelmedewerker een taxi voor ons gebeld. Om kwart over negen melden we ons bij het loket voor een kaartje.

Naar mate we dichter bij onze bestemming komen, is het duidelijk dat ook de Roemenen aan het moderniseren geslagen zijn. Er ligt een nieuwe spoorlijn naast de onze en de stations krijgen een opknapbeurt. Op de borden staat dat de werkzaamheden in oktober 2016 ongerond dienen te zijn. De minister van Transport heeft belooft dat men dan gebruik kan gaan maken van treinen die dik honderd kilometer per uur kunnen halen. Wat mij betreft leggen ze de lat wat lagen en richten ze zich eerst op het meer op tijd rijden. Ik koop bij aankomst meteen een kaartje voor de trein naar Braşov die over 4,5 uur gaat.

Terwijl we naar het centrum van Sighisoara lopen, begint het maar weer eens te regenen (ik begreep dat jullie midden in een hittegolf zitten). We eten wat en gaan naar het te bezichtigen onderdeel van de stad.

We kopen beide een combinatieticket wat ons toegang geeft tot het martel-, het geschiedenis- en het wapenmuseum. Eerstgenoemde is niet meer dan een kamer met die martelwerktuigen. De andere twee zijn uitgebreider, waardoor het kaartje zijn geld waard is.

Vervolgens beschouwen we de kerk op de heuvel die vordt voorafgegaan door een flink aantal traptreden. Het uitzicht over de stad wordt deels belemmerd door begroeiing, maar is desalniettemin mooi. De wandeling wordt afgesloten met een gang over het kerkhof.

Dan en ik sluiten onze trip in Sighisoara af met een hapje en een drankje. Dan kiest naast soep voor een gerecht met schapenhersenen, maar heeft er na een hap wel genoeg van.

Ofschoon Dan's bus naar Sibiu pas anderhalf uur later gaat, deelt hij een taxi met me naar het busstation om vervolgens met me mee te lopen naar de trein.

Kwart voor negen ben ik in Braşov en pak ik een taxi naar het Rolling Stone hostel. Ik word allerhartelijkst ontvangen door Sylvia en om half elf ga ik slapen.