De Update (Deel 3)

Hier weer even een berichtje vanaf Dushi Kòrsou
Duiken, dag 3 (Vaersenbaai)
Zaterdag 11/4 moest de afsluitende duik en de theorietoets gemaakt worden om ons duikbrevet binnen te halen. Jelke deed zijn laatste duik later in verband met een oorontsteking. Toen we aankwamen bij Arquarius, stonden onze spullen al klaar in het busje, zodat we meteen konden vertrekken naar de Vaersenbaai. Daar stond het hele parkeerterrein vol met auto’s, de Nederlandse Marine hield er namelijk een duikstage.
Na de formaliteiten moesten we het diepe weer in van de badjuffrouw en was het plan rond 18 meter te blijven. Zoals tot nu toe elke duik kreeg ik rond zes meter last van mijn rechteroor, die daarna ook weer verdween (de pijn, niet het oor). Even later keek ik om mijn manometer en zag ik dat ik al op 23 meter zat, drie meter te diep voor de cursus.
Voor de tweede duik was Robbert als vrijwilliger aangewezen om onze laatste duik te leiden, die ons wonderwel weer veilig boven bracht.
Vervolgens werden de spullen rustig ingepakt er reden we terug naar het duikcentrum. Daar aangekomen zat Jelke al op ons te wachten. Aangezien er boven water geen sprake is van druk, afgezien van psychologische, ging hij de toets wel maken. Hij had er ook al een hele dag op zitten, zo had hij de was van zichzelf en mij naar de wasserette gebracht en thuis opgehangen. Toen had hij naar een geschikte locatie voor de barbecue van de volgende dag gezocht. Beide zaken waren gelukt.
Na een pauze mochten we ons nog buigen over 75 vragen waarvan er 15 fout beantwoordt mochten worden. Ik was als laatste klaar en toen ik binnen kwam, had de rest de toets al gehaald: Chris had 11 fout, Jelke 12, Robbert 13 en René 16, maar die werd gematst. Ik had dezelfde score als Robbert, maar had teveel fouten in de duiktabellen, waardoor ik de toets niet gehaald had. Maar Esther legde me de systematiek uit en kneep toen ook bij mij een oogje dicht…duikbrevet is binnen. We moeten een papiertje naar IDD sturen met onze gegevens en een pasfoto en dan krijgen we onze echte pas over twee weken.
Thuis gekomen wachtte er nog een was op ons die heel graag van de lijn gehaald wilde worden. Door een tekort aan knijpers hing een aantal van mijn shirts over de lijn, was voor een vouw zorgde, kon ik meteen mijn strijkskills kon showen, komt dat reisstrijkijzer toch nog van pas. Bedank buurvrouw Anneke!

Vloekende oude mannen zijn kick
Toen ik alle verse kleding weer in de kast had gelegd, kwam Rutger boven met de vraag of ik mee wilde naar The Golden Earring bij Wet & Wild. Daar hoefde ik niet lang over na te denken en ook Chris, Jorg en Martijn waren wel te porren voor dit uitje, waardoor we met een groep van vijf richting Mambo Beach reden. Daar aangekomen bleek dat er meer mensen waren die op het idee gekomen waren om de Haagse rockers te bekijken. Bij de aankondiging hoorden we dat alleen Barry Hay en Cesar Zuiderwijk, aangevuld met de band The Clarks een flink aantal Earring nummers ten gehore zouden gaan brengen. De kwaliteit deed echter niet onder voor de originele bezetting. De godverdommes en motherfucks vloeiden rijkelijk van het podium en je zag de mannen (en het publiek) genieten. Rond twaalf uur vonden de mannen het wel goed en zijn wij nog even naar Mambo Beach geweest voor een drankje.

Barbecue Playa Kanoa
Om Robbert zijn verjaardag te vieren, werd er zondag 12/4 een barbecue op het strand van Playa Kanoa gehouden. Na even lekker in de zon gelegen te hebben en het water verkend te hebben, werd er begonnen met het opwarmen van de barbecue. Ik ben toen even gaan slapen en ben na het bakken van mijn eigen vlees aan het barbecueën geslagen. Tijdens het zwemmen was Alberto in een zee-egel gaan staan, maar door de alcohol in zijn bloed had hij weinig pijn, dat zal na een nachtje slapen wel anders zijn.
Het was al donker toen al mijn vlees op was en inmiddels hadden onder andere Jelke en René voor een groot vuur op het strand gezorgd. Kwart voor negen had iedereen het wel gehad en werd begonnen met inpakken en een half uur later waren we thuis.
Alberto, Jacco, Irene, Chris en Martijn vertrokken daarna nog naar Wet & Wild, onder andere Jelke en ik hadden het wel gehad en zijn vrijwel meteen gaan pitten. De week erop zijn we weer, dit keer met een kleiner groepje naar Kanoa geweest om te barbecueën, toen was Jelke’s vriendin Janet er ook bij.

Hjir ha se dus ek wol ris slaanderij
Donderdagavond 16/4 ben ik samen met Martijn en Rutger naar De Nachtwacht geweest, dit is een bar in de Nieuwsstraat, een studentenwijk in de buurt bij Scharloo. Na het happy-hour dronken we nog een paar biertjes en daarna vertrok Rutger naar zijn kamer. Martijn en ik vermaakten ons prima totdat een aantal locals het leuk vonden stennis te gaan schoppen. Eerst viel het nog wel mee, daar de uitsmijter alleen met bierflesjes bekogeld werd. Toen de beste man neerging waren de rotzooitrappers zo stoer om met acht man op hem in te gaan trappen…helden. Vervolgens vlogen de barkrukken en bierflesjes om eenieders oren en werden de deuren van de Nachtwacht gesloten. Aangezien er geen zicht was op een hervatting van de alcoholverkoop, zijn we ook maar naar huis gegaan.

Fries bezoek
Zaterdagavond kwamen Siem, Jurgen (vriend van Jelke) en Kristina (huisgenoot van eerder genoemden) vanaf Aruba op bezoek bij ons. Doordat Jelke op dat moment op Hato was om zijn vriedin op het vliegtuig te zetten terug naar Nederland, nam hij meteen drie nieuwe gasten mee terug. Al onze gasten komen uit It Heitelân, waardoor het contingent Friezen op Scharloo verdubbeld werd.
’s Avonds hebben we voor onze gasten een auto geregeld en deze bij verhuurder Humphrey opgehaald. Daarna onze gasten meteen maar even Mambo Beach laten zien, waar het weer eens erg gezellig was. We zijn de volgende dag met Siem en Jurjen naar Playa Portomari geweest, Kristina ging met een vriendin op Mambo liggen. ’s Avonds natuurlijk het overbekende Wet & Wild bezocht. We waren er pas om kwart voor elf aangezien we met z’n vijven nog een barbecue hadden in het Penthouse.
Dinsdag zijn we met een grote groep naar Ay Caramba geweest, waar je voor een tientje entree een uur gratis kunt drinken. Er speelde na het happy-hour een reggaebandje genaamd The Lions die Martijn en mij erg goed beviel.
Woensdagavond moesten onze gasten alweer naar “huis” aangezien Siem en Jurjen hun laatste drie weken even flink moeten knallen om hun afstudeeropdracht af te krijgen.

Zaterdags hebben Jelke en ik weer even een wasje gedraaid, boodschappen gedaan en zijn we naar Daaibooi geweest. De dag erna hebben we eerst naar een kartbaan die hier op het eiland zou bevinden, maar het enige dat we vonden was een autokerkhof met verscheidene hondenlijken, sfeerfoto’s zijn op aanvraag bij ondergetekende te bestellen. Na lang zoeken toch maar besloten wederom naar Daaibooi te gaan. Daar hebben we aan het eind van de middag een patatje gegeten en zijn we weer naar Scharloo vertrokken.

De komende week zet ik nog een berichtje online, zodat jullie weer helemaal bij zijn

Ayo