It paad werom (dag 27)

Na nog even te hebben genoten van mijn laatste nacht in de Balkan, ben ik Belgrado in geweest om wat foto’s te schieten. Na wat rond het fort te hebben gelopen, besluit ik het militair museum te bezoeken. De complete oorlogsgeschiedenis van het gebied wordt behandeld in foto’s, wapentuig en kledij.

Teruggekomen in het hostel belt Nikola een taxi voor me die mij naar mijn vierde vervoersmiddel deze vakantie brengt. Onderweg naar het vliegveld raak ik in een geanimeerd gesprek met de taxichauffeur die verteld over Belgrado nu en twintig jaar geleden. Ook zijn huidige situatie komt naar voren, iets wat pijnlijk duidelijk maakt dat wij het in Nederland allemaal nog niet zo slecht hebben.

Na te zijn ingecheckt begeef ik me richting de taxfree winkels om mijn laatste Servische dinars op te maken. Dit blijkt lastiger dan gedacht, aangezien het eten en tijdschriften mijn budget te boven gaat. Voordat ik richting de gate ga, heb ik nog wat kleingeld over. Ach, misschien kan ik Filip blij maken met wat geld uit zijn vaderland. In de gate besluit ik als laatste richting het vliegtuig te lopen om te voorkomen dat ik in de rij hoef te staan. Wonder boven wonder is de volledige eerste rij nog vrij, waardoor ik snel een stoel annexeer. Aangezien de moeder achter mij haar actieve zoontje steeds op haar schoot neemt, zit slapen er niet in. Door een kleine vertraging van twintig minuten komen we iets over zevenen aan op Eindhoven Airport.

Door de vertraging mis ik de aansluiting naar het treinstation, waardoor ik een trein later moet nemen. Uiteindelijk heb ik in de treinen geen problemen met oponthoud, maar mijn schema is wel in de war geschopt. Hierdoor ben ik genoodzaakt een uur te wachten ‘op’ Utrecht CS, waar de dames hockeyfinale getoond wordt. Wanneer de verbinding na de 1-0 wegvalt, loop ik naar de trein naar het noorden.

Uiteindelijk ben ik om twaalf uur terug op de locatie waar mijn reis 27 dagen geleden begon, Heerenveen CS. Na mijn hoogtepunten van de afgelopen weken te hebben besproken met het thuisfront, maak ik me op voor een kort nachtje aangezien ik om zeven uur weer aan het werk moet.