And so it begins (dag 1)
Blijf op de hoogte en volg Johan Sebastian
16 Juli 2012 | Duitsland, München
Om acht uur ben ik uit bed gestapt, zodat ik alle laatste plichtplegingen in wandeltempo af kan handelen. De ochtend-afwas wordt mij zowaar uit handen genomen.
Om half 10 rijden we naar het treinstation en dertig minuten later rolt mijn vervoersmiddel voor vandaag het station binnen.
Na afscheid te hebben genomen, maak ik in de trein kennis met Rinzo die met zijn mama naar de Apenheul gaat. Het baasje vliegt van tussendeur naar tussendeur en moeheid lijkt geen vat op hem te hebben. Zonder vertraging kom ik in Utrecht aan.
Door een wachttijd van een dik uur, kan ik rustig mensjes kijken. Utrecht CS wordt bevolkt door personeel, zitters en lopers, waarbij de laatste groep wordt gesplitst in zoekers en weters. De zoekers kijken op borden in de hoop duidelijkheid te krijgen. Ofschoon dit antropologische onderzoek erg interessant is, sla ik mijn trein naar Dusseldorf halen hoger aan.
Ik ben op tijd in de trein, maar door filevorming in het gangpad, duurt het even voor ik in mijn stoel zit. De Duitse meneer naast mij, wordt snel uit zijn stoel gelicht door een Nederlands-Venezuelaanse dame die haar twee dochters zeer kort moet houden. Ook deze rit komt op tijd aan op zijn bestemming.
De rit naar de stad van FC Hollywood verloopt een stuk rustiger, maar heeft wel een uur vertraging. Hierdoor kom ik om negen uur aan in Munchen. Eenmaal ingecheckt in het hostel, wil ik snel mijn bed opzoeken. Op dat moment komen twee Canadese kamergenoten binnen, waarop een gesprek over koetjes en kalfjes volgt. Om half elf gaat uiteindelijk de pit echt uit.
Tschuss
Om half 10 rijden we naar het treinstation en dertig minuten later rolt mijn vervoersmiddel voor vandaag het station binnen.
Na afscheid te hebben genomen, maak ik in de trein kennis met Rinzo die met zijn mama naar de Apenheul gaat. Het baasje vliegt van tussendeur naar tussendeur en moeheid lijkt geen vat op hem te hebben. Zonder vertraging kom ik in Utrecht aan.
Door een wachttijd van een dik uur, kan ik rustig mensjes kijken. Utrecht CS wordt bevolkt door personeel, zitters en lopers, waarbij de laatste groep wordt gesplitst in zoekers en weters. De zoekers kijken op borden in de hoop duidelijkheid te krijgen. Ofschoon dit antropologische onderzoek erg interessant is, sla ik mijn trein naar Dusseldorf halen hoger aan.
Ik ben op tijd in de trein, maar door filevorming in het gangpad, duurt het even voor ik in mijn stoel zit. De Duitse meneer naast mij, wordt snel uit zijn stoel gelicht door een Nederlands-Venezuelaanse dame die haar twee dochters zeer kort moet houden. Ook deze rit komt op tijd aan op zijn bestemming.
De rit naar de stad van FC Hollywood verloopt een stuk rustiger, maar heeft wel een uur vertraging. Hierdoor kom ik om negen uur aan in Munchen. Eenmaal ingecheckt in het hostel, wil ik snel mijn bed opzoeken. Op dat moment komen twee Canadese kamergenoten binnen, waarop een gesprek over koetjes en kalfjes volgt. Om half elf gaat uiteindelijk de pit echt uit.
Tschuss
-
16 Juli 2012 - 14:56
Jelmer:
Gute fährt gehad dus! Sehr schön, ben benieuwd naar je volgende bevindingen.
Viel Spaß -
16 Juli 2012 - 17:28
Mem:
Leuk die toevallige ontmoetingen.
leafs mem -
16 Juli 2012 - 18:25
Pake En Beppe:
Mooi dat je zo'n goede reis naar Munchen hebt gehad. Groetjes vanuit Heerenveen -
16 Juli 2012 - 18:26
Ruurd En Coby:
Lekker oan'e snietzels moarn.. -
16 Juli 2012 - 19:56
Afke:
hee sjirk,
veel plesier en veel succes toegewenst van ons alle vier!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
