Tivat (dag 11-13)
Blijf op de hoogte en volg Johan Sebastian
28 Juli 2012 | Montenegro, Tivat
Skender's vrees (dag 11)
De nacht was gezien het late moment dat de luiken dicht en het vroege punt dat ze weer open gingen een korte. De verwachtingen voor de Wat Tunnel Tour van Skender zijn echter hooggespannen door de vele positieve recenties op het interweb.
Even voor half negen sta ik bij Skender op de stoep en een kwarties later vertrekken we richting de tunnel die als voedsel- en wapenvoorziening voor de bevolking van Sarajevo gold ten tijde van de belegering door de Serviërs. Er wordt begonnen met een rit over Sniper Alley, waar Servische inwoners van Sarajevo vanuit hun apartementen op hun stadsgenoten schoten. Ondanks dat de oorlog al bijna twintig jaar achter de rug is, is onze gids niet hoopvol over de toekomst. Hij onderschrijft de mening van Miran dat er veel nationalisten in de Balkan wonen die hun kinderen veelal een eenzijdige geschiedenisles geven. Hierdoor is de kans op een hernieuwde broeierige situatie groot.
Een vriend van Skender brengt me na de tour naar het busstation waar ik op de bus richting Podgorica stap. Na een reis door het schitterende Montenegrijnse landschap, besluit ik meteen door te reizen naar Tivat. Om elf uur kom ik aan bij Hostel Anton, een lokatie die mij is aangeraden door Linda in Sarajevo.
Artistieke schuilplaats (dag 12)
Hostel Anton is verslavend, het personeel is er relaxt en gastvrij, de omgeving prachtig en het water verfrissend. Het is daarnaast een broedplaats voor artiesten met een kamer vol instrumenten. Uygar, de Turkse jongen die ik in Sarajevo heb ontmoet, is ook ter plaatse. Halverwege de middag zie ik twee jongemannen aanstalte maken zich richting het strand te vervoegen. Ik krijg toestemming mee te gaan en kom erachter dat ik met twee Fransen (Charles en Fred) te maken heb. Om half zeven gaan we op zijn Frans dineren en sluiten we de avond af met een potje backgammon (beschamend verlies voor ondergetekende) en de film Everthing's Illuminated.
Muggenziftende muggen (dag 13)
Als ik dan toch een minpunt van Hostel Anton moet noemen, zijn het de muggen die er massaal vakantie lijken te vieren. Ik krijg het idee dat de beesten mij als de Costa Brava voor muggen zien. Naar mate het warmer wordt, neemt het aantal gelukkig af. 's Avonds eten we gezamenlijk goulash met salade.
De nacht was gezien het late moment dat de luiken dicht en het vroege punt dat ze weer open gingen een korte. De verwachtingen voor de Wat Tunnel Tour van Skender zijn echter hooggespannen door de vele positieve recenties op het interweb.
Even voor half negen sta ik bij Skender op de stoep en een kwarties later vertrekken we richting de tunnel die als voedsel- en wapenvoorziening voor de bevolking van Sarajevo gold ten tijde van de belegering door de Serviërs. Er wordt begonnen met een rit over Sniper Alley, waar Servische inwoners van Sarajevo vanuit hun apartementen op hun stadsgenoten schoten. Ondanks dat de oorlog al bijna twintig jaar achter de rug is, is onze gids niet hoopvol over de toekomst. Hij onderschrijft de mening van Miran dat er veel nationalisten in de Balkan wonen die hun kinderen veelal een eenzijdige geschiedenisles geven. Hierdoor is de kans op een hernieuwde broeierige situatie groot.
Een vriend van Skender brengt me na de tour naar het busstation waar ik op de bus richting Podgorica stap. Na een reis door het schitterende Montenegrijnse landschap, besluit ik meteen door te reizen naar Tivat. Om elf uur kom ik aan bij Hostel Anton, een lokatie die mij is aangeraden door Linda in Sarajevo.
Artistieke schuilplaats (dag 12)
Hostel Anton is verslavend, het personeel is er relaxt en gastvrij, de omgeving prachtig en het water verfrissend. Het is daarnaast een broedplaats voor artiesten met een kamer vol instrumenten. Uygar, de Turkse jongen die ik in Sarajevo heb ontmoet, is ook ter plaatse. Halverwege de middag zie ik twee jongemannen aanstalte maken zich richting het strand te vervoegen. Ik krijg toestemming mee te gaan en kom erachter dat ik met twee Fransen (Charles en Fred) te maken heb. Om half zeven gaan we op zijn Frans dineren en sluiten we de avond af met een potje backgammon (beschamend verlies voor ondergetekende) en de film Everthing's Illuminated.
Muggenziftende muggen (dag 13)
Als ik dan toch een minpunt van Hostel Anton moet noemen, zijn het de muggen die er massaal vakantie lijken te vieren. Ik krijg het idee dat de beesten mij als de Costa Brava voor muggen zien. Naar mate het warmer wordt, neemt het aantal gelukkig af. 's Avonds eten we gezamenlijk goulash met salade.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
