Een monnikenwerk (dag 14)

Mijn aanvankelijke plan om naar Kosovo te reizen, wordt opgeschort doordat ik met Uygar naar het Ostrogklooster ga. Dit klooster is onderdeel van de Servische Orthodoxe kerk en lijkt/is deels uitgehouwen uit een rotswand.

Hiervoor pakken we de bus naar Podgorica, waar we in gesprek raken met Igor die ons in de Montenegrijse hoofdstad naar de liftplaats brengt. Van daaruit stopt er na een kwartier een auto met twee jongens uit Nikšić die ons naar de voet van de berg brengt. Na het uitstappen, vinden we meteen iemand die ons verder wil vervoeren.Vooral de tweede rit wordt een memorabele. Onze Servische chauffeur stuurt zijn wagen met ware doodsverachting over de slingerweg (zonder vangrail) omhoog. Hij moet wel gelovig zijn en denken de heer aan zijn zijde te hebben. Zonder kleerscheuren en met al onze ledematen, komen we bij de parkeerplaats aan.

Uygar en ik brengen onze backpacks naar een huis dat dienst doet als gastverblijf en lopen naar boven richting het klooster. Na het bezoek eten we nog iets voor onze overnachtingsplaats en zijn voor de avondklok (tien uur) binnen. Op de slaapkamer besluiten we de volgende ochtend vroeg naar Kosovo te vertrekken.