De hoop op betere tijden (dag 17)
Blijf op de hoogte en volg Johan Sebastian
01 Augustus 2012 | Kosovo, Prizren
Een wandeling van een dik uur leidt ons naar het busstation van Priština. Aldaar zijn we precies op tijd voor het vertrek naar Prizren. De negatieve woorden over de Kosovaarse hoofdstad zijn helaas waarheid gebleken, de hoop op betere tijden leeft echter bij mijn reisgenoot en ondergetekende. Over de reisduur naar Prizren kan ik weinig zeggen, aangezien ik nagenoeg de hele rit heb geslapen
Prizren heeft nog niet de helft van de inwoners van Priština, maar voelt relaxter en warmer aan dan de hoofdstad. Waar ik de afgelopen dagen gastspreken heb mogen spelen, is het hier Uygar die zijn stem het werk laat doen. Veel inwoners zijn de Turkse taal machtig, wat er ook voor zorgt dat wel relatief snel een betaalbare kamer hebben. Het hotel ligt op een steenworp afstand van de Sinan Pasha moskee en het hart van de stad.
Na onze tassen te hebben geplaatst en te zijn gedoucht, vertrekken we naar een restaurant voor een hapje eten. Net als in Priština komt het leven door de Ramadan traag op gang en eindigt het vroeg. Na het eten lopen we naar het hoger gelegen fort waarvan alleen de muur nog staat. Dit biedt een schitterend uit- en overzicht over de stad en we blijven er bijna een uur zitten. Na de afdaling en een drankje in de bar naast het hotel, zoeken we onze kamer op. De moeheid overvalt me ineens en ik val als een blok in slaap.
Prizren heeft nog niet de helft van de inwoners van Priština, maar voelt relaxter en warmer aan dan de hoofdstad. Waar ik de afgelopen dagen gastspreken heb mogen spelen, is het hier Uygar die zijn stem het werk laat doen. Veel inwoners zijn de Turkse taal machtig, wat er ook voor zorgt dat wel relatief snel een betaalbare kamer hebben. Het hotel ligt op een steenworp afstand van de Sinan Pasha moskee en het hart van de stad.
Na onze tassen te hebben geplaatst en te zijn gedoucht, vertrekken we naar een restaurant voor een hapje eten. Net als in Priština komt het leven door de Ramadan traag op gang en eindigt het vroeg. Na het eten lopen we naar het hoger gelegen fort waarvan alleen de muur nog staat. Dit biedt een schitterend uit- en overzicht over de stad en we blijven er bijna een uur zitten. Na de afdaling en een drankje in de bar naast het hotel, zoeken we onze kamer op. De moeheid overvalt me ineens en ik val als een blok in slaap.
-
02 Augustus 2012 - 13:31
Jelmert:
Kosovo toch nog wat de moeite waard dus:) -
02 Augustus 2012 - 17:36
Mem:
Hoi Sjirk, weer veel beleefd, lezen we. We zijn nu benieuwd waar je nu naar toe gaat, we dachten dat je al in Tirana zat. leafs mem
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
