De eerste dagen
Blijf op de hoogte en volg Johan Sebastian
22 Juli 2015 | Polen, Gdansk
Dag 1: De bange Poolse beer
Het feit dat ik zaterdagavond vergeten was mijn wekker te zetten, breekt me door het ritme waarin ik zit, niet op. Om kwart voor zeven begeef ik mij naar het ontbijt. Drie kwartier later stappen we in de auto op weg naar Eindhoven Airport.
Twee uur later draait de Opel het parkeerterrein op en na een bak koffie scheiden de wegen van ondergetekende en het afscheidscommittee. Met uitzondering van een overijverige douanebeambte verlopen de plichtplegingen zonder problemen.
De Poolse beer in de stoel naast me vertelt me in gebrekkig Nederlands dat dit zijn eerste vlucht is en dat hij toch wel een beetje bang is. De vele turbulentie en de luchtzakken zullen geen overweldigende indruk op hem achtergelaten. De opluchting druipt dan ook van zijn gezicht wanneer de piloot het toestel veilig aan de grond zet.
Samen met twee meiden uit Ridderkerk die al een hostel geboekt hebben, deel ik een taxi. 's Avonds gaan we met Ridderkerk en drie Brabanders wat eten en op stap. Om twee uur duik ik mijn bed in.
Dag 2: Geschiedenislessen (deel I)
Andermaal ben ik vroeg wakker, dit keer hoef ik echter niet zelf ontbijt te regelen. Wanneer het buikje vol is, slenter ik wat door de stad en valt het me op dat Gdansk toeristischer is dan ik verwacht had.
's Middags doe ik een gratis tour over de stad onder nazi- en Sovjetregime. Twee uur later eindigen we bij de locatie waar de Solidarność haar oorsprong had.
Terug in het hostel dijt de groep reizigers flink uit met Duitsers, Finnen, Zweden, Fransen en een Zwitser. Om drie uur wordt collectief besloten een eind aan de avond te breien.
Dag 3: Geschiedenislessen (deel II)
Doordat ik het ontbijt gemist heb, moet ik zelf voor eten zorgen. Dit geeft mij wel gelegenheid wat met de hostelmedewerker te keuvelen. Mij word aangeraden de expositie de bekijken over de Solidarność.
Ik keer derhalve terug naar de plaats waar de tour gisteren eindigde. De tentoonstelling is verdeeld over zeven zalen en is letterlijk een wandeling door de geschiedenis van de beweging die vocht voor de vrije vakbond in Polen. Net als het Schindler-museum in Krakau is en een overdaad aan audio- en videomateriaal aanwezig, waardoor het onmogelijk is alles te ervaren.
In het hostel hebben onder andere de Marokkaanse Hamza zich bij de Duitse broers Konrad en Simon gevoegd en samen met de Fin Antti gaan we op zoek naar een restaurant met een lokale menukaart.
Na de maaltijd praat ik in het hostel met de Australische Caty en gaan we met een enorme groep op stap. Rond een uur houd ik het voor gezien
Het feit dat ik zaterdagavond vergeten was mijn wekker te zetten, breekt me door het ritme waarin ik zit, niet op. Om kwart voor zeven begeef ik mij naar het ontbijt. Drie kwartier later stappen we in de auto op weg naar Eindhoven Airport.
Twee uur later draait de Opel het parkeerterrein op en na een bak koffie scheiden de wegen van ondergetekende en het afscheidscommittee. Met uitzondering van een overijverige douanebeambte verlopen de plichtplegingen zonder problemen.
De Poolse beer in de stoel naast me vertelt me in gebrekkig Nederlands dat dit zijn eerste vlucht is en dat hij toch wel een beetje bang is. De vele turbulentie en de luchtzakken zullen geen overweldigende indruk op hem achtergelaten. De opluchting druipt dan ook van zijn gezicht wanneer de piloot het toestel veilig aan de grond zet.
Samen met twee meiden uit Ridderkerk die al een hostel geboekt hebben, deel ik een taxi. 's Avonds gaan we met Ridderkerk en drie Brabanders wat eten en op stap. Om twee uur duik ik mijn bed in.
Dag 2: Geschiedenislessen (deel I)
Andermaal ben ik vroeg wakker, dit keer hoef ik echter niet zelf ontbijt te regelen. Wanneer het buikje vol is, slenter ik wat door de stad en valt het me op dat Gdansk toeristischer is dan ik verwacht had.
's Middags doe ik een gratis tour over de stad onder nazi- en Sovjetregime. Twee uur later eindigen we bij de locatie waar de Solidarność haar oorsprong had.
Terug in het hostel dijt de groep reizigers flink uit met Duitsers, Finnen, Zweden, Fransen en een Zwitser. Om drie uur wordt collectief besloten een eind aan de avond te breien.
Dag 3: Geschiedenislessen (deel II)
Doordat ik het ontbijt gemist heb, moet ik zelf voor eten zorgen. Dit geeft mij wel gelegenheid wat met de hostelmedewerker te keuvelen. Mij word aangeraden de expositie de bekijken over de Solidarność.
Ik keer derhalve terug naar de plaats waar de tour gisteren eindigde. De tentoonstelling is verdeeld over zeven zalen en is letterlijk een wandeling door de geschiedenis van de beweging die vocht voor de vrije vakbond in Polen. Net als het Schindler-museum in Krakau is en een overdaad aan audio- en videomateriaal aanwezig, waardoor het onmogelijk is alles te ervaren.
In het hostel hebben onder andere de Marokkaanse Hamza zich bij de Duitse broers Konrad en Simon gevoegd en samen met de Fin Antti gaan we op zoek naar een restaurant met een lokale menukaart.
Na de maaltijd praat ik in het hostel met de Australische Caty en gaan we met een enorme groep op stap. Rond een uur houd ik het voor gezien
-
22 Juli 2015 - 16:42
Richard:
Veel plezier kerel!! -
22 Juli 2015 - 19:57
Heit En Mem:
mooie contacten en belevenissen. We zijn benieuwd naar het verdere verloop van je trip. -
23 Juli 2015 - 08:22
Jelmert:
Daar is alter ego Johan weer hoor, zat er al op te wachten. Het gaat je wederom goed af lees ik, mooi! Geniet er van. -
26 Juli 2015 - 22:00
Joint:
Mooi man. Geniet er van
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
