Dagen van uitersten

Dag 10: De homoseksuele nazi
Na het ontbijt vertrek ik naar het busstation, waar ik de bus van 10.35 naar Klaipeda neem. Haasten blijkt niet niet nodig, aangezien de chauffeur eerst nog twee sigaretjes weg moet paffen.

Het is even zoeken in Klaipeda, maar na een korte zoektocht blijkt het hostel letterlijk op steenworpafstand te staan van de plaats waar ik zojuist ben uitgestapt. Binnen kom ik een aantal bekenden van mijn vorige hostel tegen en een aantal nieuwe gezichten.

Ik ga uit eten met Kim, Xaver, een Noorse en een oude Zweed. Laatstgenoemde raakt door de gedronken biertjes steeds geanimeerder.

Terug in het hostel spreek ik met Diego (Peru), Karma (Tibet) en een Italiaans stelletje uit Turijn. De Zweed blijft de hele avond verwijzen naar het Maltezer kruis aan Diego's linker oorlel. Hij vindt dat het een nazi-teken is en het feit dat de Peruviaan zijn oorbel links draagt, zou betekenen dat hij "van de verkeerde kant" zou zijn.

Dag 11: Beuken op het buitenblad
Ofschoon de vooruitzichten niet goed zijn, is het droog weer. Ik besluit met de Australische Daniel, de Engelsman Luke en Kim mee te gaan naar de Koerse Schoorwal, een schiereiland en de grote trekpleister van Klaipeda. De bus brengt ons naar Nida, het zuidelijkste punt, vanwaar we terug naar het hostel fietsen.

We blijken een perfecte dag gekozen te hebben, want we rijden in een blakende zon door het Litouwse natuurschoon. Zoveel moois kan niet onbestraft blijven en ik rijd lek. Mijn banden van de mountainbike kunnen alleen onder hoge druk worden opgepompt en het enige tankstation in de buurt is in Nida. De rest fietst door en ik probeer een lift terug te fixen.

Tien minuten later stopt er een gezin met een automatische pomp. Ik heb niet de illusie dat de band alleen leeg is, maar aangezien de auto volgeladen is, is dit het beste alternatief. Terug op pad trap ik zo hard als ik kan op de pedalen en na een kwartier heb ik de rest bijgehaald. Wanneer de band ontdaan is van de lucht, zijn we bijna bij het volgende dorp.

De jongens fietsen het laatste stuk, Kim en ik nemen de bus naar de veerpont. Na een douche en avondeten ben ik weer fris en fruitig, maar maak het niet laat.

Dag 12: Een goede keuze achteraf
Er zijn los van ondergetekende geen geinteresseerden in een trip naar een geheime raketbasis van de Sovjet-Unie, waardoor de tour wordt afgeblazen.

Ik besluit Klaipeda te bekijken, een plan dat door het weer wordt gekortwiekt. We blijken achteraf de goede dag te hebben getroffen om de Koerse Schoorwal te bezoeken.

Om tien over zes neem ik de bus naar Liepaja in Letland. Vanaf de grens krijg ik het gevoel in Belgie te zijn beland, de weg heeft flinke reparaties nodig. Met een flinke vertraging komen we op onze eindbestemming.

In het hostel spreek ik kort met twee zussen uit Wit-Rusland, waarvan eentje een beetje Duits.